Zuid-Tirol is törggelen

Het leven is goed in Zuid-Tirol. Met 300 dagen zon, de meeste Michelinsterren per vierkante kilometer en een goede scheut dolce vita verleidt de regio mij met een vingerknip. Tijdens de herfsttraditie törggelen smul ik uitstekend bij de boeren en ontdek er de geneugtes van kastanjes.

Tijdens het Törggelen ligt de tafel vol hartelijke lekkernijen

Onthaal met kastanjebehandeling
Onderkomen vind ik in het mooie Aktiv- und Vitalhotel Unterwit, gelegen in het bergdorp Feldthurns. Gastheer Helmut biedt me bij het onthaal een verkwikkende kastanjebehandeling aan. Enkele ontspannende uurtjes later ben ik helemaal klaar voor de volgende Zuid-Tiroolse actieve dagen. Maar eerst gaan we kennismaken met het törggelen, je spreekt het uit als ‘toerggelen’. Hiervoor rijden we naar de Glangerhof boerderij waar we dineren in een typische Buschenschank, een soort proeflokaal waarin de boer, meestal een wijnboer, zijn zelfgemaakte specialiteiten serveert.

Het Kastanjepad

Feestmaal met frisse wijn
Eens de tamme kastanjes rijp zijn in Zuid-Tirol start het törggelen, één van de meest gezellige periodes van het jaar. Törggelen ontstond toen wijnboeren hun vee mochten laten grazen op de weides van de bergboeren. Als dank nodigden de wijnbouwers de boeren uit voor een feestmaal met jonge wijn. Van eind september tot de adventstart openen de wijnboeren hier hun deuren en genieten bezoekers van jonge frisse wijnen, huisgedroogde of gerookte hespen, gepofte kastanjes en ander lekkers uit de streek.

Wandelen tussen de kastanjebomen

Snoepen van gepofte kastanjes
Op de zonovergoten hellingen van het Eisacktal rijgen de kastanjebomen zich als een parelsnoer aan elkaar. Ze zijn het decor van het 60 km lange afstandspad kastanjeweg of Keschtnweg. Het traject voert je van het dorpje Varna nabij de stad Bressanone, tot aan de hoogvlakte op de Rittenberg. Vandaar daal je af naar Bolzano en het gekende Schloss Runkelstein met zijn legendarische fresco’s. Liefhebbers van gepofte kastanjes stoppen onderweg bij één van de vele eetkraampjes om gezond te snoepen en energie op te doen.

Landschappen als een postkaart tijdens de wandeling op het Kastanjepad

Groene bergweiden en wijngaarden
Helaas kan ik slechts één dagetappe afstappen tijdens mijn verblijf en daarom wandel ik vanaf mijn hotel naar Vilanders, waar ik mijn wandeling smakelijk afsluit. Het smalle kronkelige pad voert me door groene alpenweiden of almen en langs appel- en wijngaarden. Onderweg nodigen vele bankjes uit om te verpozen en te genieten van postkaartlandschappen. Als het klooster van Säben in zicht komt, les ik eerst nog even mijn dorst bij een appelboer met een fris en vers geperst appelsapje.

Wijngaarden in de voorgrond en het het klooster van Säben in de achtergrondWijngaarden in de voorgrond en het het klooster van Säben in de achtergrond

Wijngaarden in de voorgrond en het klooster van Säben in de achtergrond

Bedevaart met een Italiaanse witte
De Rocca di Sabiona of Säbener Berg, een van de oudste en meeste bezochte bedevaartsplaatsen van Zuid-Tirol, is een met wijngaarden beklede heuvel. Een fotoplaatje, prachtig om te wonen, maar helaas is dat enkel mogelijk wanneer je intreedt en het leven deelt met de enkele nonnen die er nog steeds verblijven. Via de Ladinische kruisweg daal ik af naar Klausen, meer bepaald naar het terras van huisbrouwerij Gassl Bräu om daar van de smaak van een frisse Weizen Gassl te genieten.

Het klooster van Säben

Wijndegustatie bij de broeders Augustijnen
Voor de lunch schuif ik de voeten onder de boerentafel van wijnboerderij Röckhof. Huisgedroogde hespen met boerenbrood, heerlijke kazen en frisse witte huiswijnen, waaronder de in 2008 bekroonde Eisacktaler Riesling 2008 Röckhof, sieren de tafel. De namiddag sluit ik af met een bezoek aan het augustijnenklooster Abbazia di Novacella of Kloster Neustift. Dit monnikenverblijf nabij Bressanone is een bezoekje waard omwille van de prachtige kerk en mooie tuinen. Bovendien moet je bij de broeders zeker proeven van hun kwaliteitswijnen.

De Zuid-Tiroolse bergen trotseer je met een bergfiets

De Zuid-Tiroolse bergen trotseer je met een rugzakfiets

E-bike laat je moeiteloos bergfietsen
De schilderachtige routes verleiden me om met de fiets door de berglandschappen te rijden. Al snel heb ik spijt van mijn machogedrag wanneer trappen met de mountainbike meer energie en zweet kosten dan verwacht. Daarom besluit ik te herstarten met een e-bike. Galant, zonder vervelende transpiratie en toch trappend op de pedalen, vergaap ik me nu moeiteloos aan afwisselende vergezichten van de Isarcovallei. Op de laatste dag neemt hotelier Helmut me mee voor een afdaling met een rugzakfiets Bergmönch. En dat geeft een adrenalinekick.

300 dagen zon is genieten geblazen in Zuid-Tirol

Culinaire afsluiter zonder ecologische voetafdruk
Een bergmönch, een kruisbestuiving van rugzak en vouwfiets, combineert downhill-biken met bergwandelen en bergklimmen. Voor dag en dauw wandelen we door de almen naar een bergtop om daarna staand en licht knielend op de fiets naar het dal te scheren. Niet voor doetjes en al evenmin zo eenvoudig als het er uitziet. Daarna kan ik de ontspanning gebruiken en törggel ik een laatste keer in boerenrestaurant Pretzhof dat enkel eigen producten tot delicieuze gerechten verwerkt en hiermee bewust zijn ecologisch voetafdruk beperkt tot 0 km.

Zuid-Tirol is törggelen

Over deze auteur

Gerelateerde berichten

Lekkere ontdekkingstocht in Valle d’Aosta

Actief herbronnen in kastanjehotel Unterwirt

Op je stapschoenen door Rome deel 1

Laat een bericht achter

Een reactie op “Zuid-Tirol is törggelen”

Geef een reactie Reactie annuleren