Texel de Cocksdorp

Straffe tips van drie Texelse eilandbinken

Waar vind je het ultieme gevoel van vrijheid op Texel? Welke zijn de unieke plekjes van het eiland? Wat moet je zeker doen of zou je niet verwachten op deze kleine, met zeewater omgeven landstrook. Reisreporter Bruno zocht het antwoord bij drie straffe Texelse eilandbinken.

Strandjutters kennen het eiland als hun broekzak
Maarten Brugge baat samen met zijn vrouw Belinda Hotel De Waal uit. Niet toevallig koos ik voor dit centraal gelegen logement met zijn gezellige familiesfeer. Maarten is een strandjutter, geboren en getogen in Texel en kent het eiland dus als zijn broekzak. Voor tips van een local ben ik bij hem dus aan het goede adres. “Het strandjutten zit in je bloed,” vertelt mijn gastheer, “en is me met de paplepel ingegeven door vader en opa.

Texel Lancasterdijk

Schapen maken onderdeel uit van het Texels landschap

Zenuwachtig als een kind speurt hij de stranden af
Opwindend omschrijft hij het, die spanning om iets te vinden wanneer een storm het eiland belaagde. Als een zenuwachtig kind speurt hij dan de stranden af om te kijken wat aanspoelde. Zelfs ’s nachts als dat moet. Helaas, of gelukkig, valt er minder te jutten omdat schepen veiliger zijn. In het verleden was strandjutten een kwestie van overleven of een extraatje te hebben. Vroeger sprak zelfs de plaatselijke pastoor de wens uit dat er iets zou aanspoelen in hun dorp wanneer er een schip verging.

Straffe strandjutverhalen
Al die gekke flesposten, de oorsprong van aangespoelde en ‘gevonden’ spullen, het vergane schip, de omstandigheden, het weer en zo meer vormen het onderwerp voor de vele verhalen die Maarten met zijn gasten deelt. Tot enige jaren terug vervaardigde de strandjutter meubelen van juthout. Maar dat was niet meer te combineren met de uitbating van het hotel. Bovendien was Maarten tot 2012 vogelonderzoeker. Hij moet dus als geen ander leuke niet te missen plekken weten. Daarom vraag ik hem twee tips om te bezoeken.

IJzeren kaap Texel

Strandjutter Maarten tipt de IJzeren Kaap als fotogenieke plek.

Schatkamers van de strandjutter
Zonder nadenken tipt hij me De Hors en de IJzeren kaap. De Hors kiest Maarten vanwege het rustige, bijna-alleen-gevoel dat je hebt in dit uniek natuurgebied. De Zuidpunt van Texel is een enorme zandvlakte die overgaat in duinen. Misschien vormt dit wel het ruigste stuk van het eiland aldus de strandjutter. Vervolgens beveelt hij de IJzeren Kaap aan, een fotogeniek herkenningspunt voor schepen op zee in Oosterend. Zouden dit Maarten’s jut ‘schatkamers’ zijn, vraag me ik later stiekem af.

Lancasterdijk Texel

Even voorbij Kaap Oosterend stuiten we op dit fraai zicht vanaf de Lancasterdijk

Oesterjacht in de Waddenzee
Op Texel liggen de oesters voor het rapen vertelt Oesterman Martin. Dagelijks mag iedereen naar eigen behoefte en met een maximum van tien kilogram oesters rapen. En dat is meteen de tip van Maarten: ga eens op jacht naar oesters in de Waddenzee bij laagtij. Bij eb (laagwater) wandel je zonder probleem zo’n tachtig meter de waddenzee in. Wie wil graaft ‘onderweg’ ook kokkels op. Die zitten ruim acht centimeter ondergronds. Goed schoeisel of laarzen zijn aanbevolen om ‘snijwondjes’ te voorkomen door schelpen of afval.

Cocksdorp Texel

Hier raap je als het ware oesters op het strand

Japanse oesters in Texel
Oesters smaken verschillend door ras, en hun voeding: het water en plankton. Dagelijks drinkt de zeevrucht zo’n 300 liter. Of beter, bij hoog water stroomt het zeewater ‘spoelend’ door de schelp tot ze bij laag water of eb weer sluit. Op de zachte ondergrond van de Waddenzee en de kokkelvelden gedijt de Japanse oester goed die de plaats inneemt van de verdwenen platte of Atlantische oester. Ze smaken zoeter dan de Franse oesters. De lig- of groeitijd bepaalt de grootte van de oester.

Oesterexcursie bij de Bliksemschicht
Weetje: de Waddenzee is Unesco erfgoed. Dat en nog veel meer vertelt Martin tijdens zijn oesterexcursie die vertrekt aan De bliksemschicht, het monument ter nagedachtenis van de overstroming in 1953. Tussen 1961 en 1981 werden de dijken verhoogd en recht getrokken ter bescherming. Her en der zie je nog de oude waddendijkcontouren. Martin tipt deze fotogenieke plek op het eiland om te wandelen of om er zeker te passeren met de fiets of auto!

De Horspolders Texel

Met de auto door het ‘verlaten’ Texelse landschap

Uit liefde voor de natuur
Last but not least spreek ik af met natuurfotograaf Patrick de Graaf. Deze autodidact fotografeert ondertussen al 10 jaar en gaat steevast voor bijzondere mooie landschap- of natuurfoto’s. Zijn beelden deelt hij op Instagram waardoor hij toch wel een ‘internationale’ Texel ambassadeur is. ‘Maar, hopelijk overspoelt straks het massatoerisme Texel niet,’ zegt Patrick. ‘Want dat zou nefast zijn voor de uitzonderlijke natuur.’ Die liefde voor de natuur kreeg hij mee van zijn opa en vader, beiden boswachters op het eiland.

De Hors Texel

In De Hors beleef je een bijna-alleen-gevoel

Wilde paarden in de Bollekamer
Zonsopgangen zijn prachtig om te fotograferen maar altijd moeilijk in te schatten vindt Patrick. Bij zonsondergang kan je al een tweetal uur vooraf de situatie en sfeer beoordelen. En dan begeef je je zo snel mogelijk naar één van die vele unieke plaatsen vertelt de fotograaf knipogend. Dé plaatsen die je zeker moet bezoeken volgens Patrick zijn:

  • Bollekamer: een locatie ten westen van Den Hoorn met grazende ‘wilde’ paarden;
  • De Kuil polder ten zuiden van den Hoorn;
  • De Hors vindt Patrick de mooiste natuurplek van Nederland.

Over deze auteur

Deze fervente fietser verkende de grenzen van België, ontdekte de Straffe cafés en proefde van de Straffe streekbieren. In de artikels van Bruno Loockx lees je mee over de schouders van deze straffe levensgenieter en gunt hij je een kijk op zijn avonturen in ons land en ver daarbuiten.

Gerelateerde berichten

Laat een bericht achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *