Reizen staat steevast gelijk aan het ontdekken van onbekende parels. Maar ben je al ooit op plekken geweest waar zelfs geen levende ziel meer ronddwaalt? Voor wie absoluut geen fan is van (massa)toerisme raden we deze lijst aan: overblijfselen uit de Europese geschiedenis die in al hun eenzaamheid terug mooi worden.
Balestrino, in de Italiaanse regio Ligurië, bestaat uit een oud historisch gedeelte gebouwd op een heuvel en een nieuw deel in het dal. Het oude stadsdeel ligt er al sinds 1953 verlaten bij door problemen met het grondwater. In het nieuwe deel beneden wonen momenteel nog zo’n kleine 600 mensen. © Tiziano Caviglia
Verschillende oorlogen hebben lelijk huisgehouden in het stadje Belchite in de Spaanse provincie Zaragoza. In 1809 werd de slag om Belchite uitgevochten tussen de Fransen en Spanjaarden tijdens de onafhankelijkheidsoorlog tegen Napoleon en in 1937 gebeurde hetzelfde tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Een nieuw dorp werd na de verwoestingen gebouwd op aangrenzend land. Belchite is nu een herdenkingssite die je als toerist makkelijk kan bezoeken. © Jeffrey Marí
Het weeshuis op Büyükada, het grootste van de negen Turkse Prinseneilanden voor de kust van Istanbul, is een van de grootste houten constructies ooit gebouwd. In 1898 moest het een hotel worden, maar dat plan ging niet door omdat de nodige vergunningen niet in orde geraakten. Lange tijd gebeurde er niets meer tot een welvarende Griek er een school en weeshuis van maakte. In de jaren 60 raakte het gebouw vervallen en ondertussen staat het gevaarlijk op instorten. © Polat
Het Buzludzha Monument op de top van de Balkan in Bulgarije werd gebouwd door het Bulgaarse communistische regime om de gebeurtenissen uit 1891 te herdenken. Toen stichtte politicus Dimitar Blagoev in het geheim de Bulgaarse Sociaaldemocratische Partij, de voorloper van de Bulgaarse Communistische Partij. Het Monument opende in 1981, maar omdat het niet langer door de overheid onderhouden werd, raakte het in onbruik. © Valentin Valkov
Het station van Canfranc is een voormalig internationaal station gelegen in het gelijknamige dorp in de Spaanse Pyreneeën. In 1970 ontspoorde er een trein die een brug aan de Franse kant van de bergen helemaal verwoeste. De Fransen beslisten om de brug niet te herstellen en zo de grensovergang met Spanje te verbreken. Het hoofdgebouw kreeg enkel een nieuw dak, maar de rest staat er vervallen bij. In de zomermaanden kunnen nieuwsgierige toeristen er een rondleiding krijgen. © Magaga
Verlaten koolmijnen zijn makkelijk te vinden in het Verenigd Koninkrijk, zo ook Chatterley Whitfield Colliery in het Engelse Stoke-on-Trent. De mijn was actief van 1863 tot 1974 en produceerde als eerste koolmijn 1 miljoen ton kolen in één jaar. Na de mijnbouw werd het industrieel gebied een museum. Maar als snel moest het de deuren sluiten in 1993 en ligt het er sindsdien verlaten bij. © Helen Kirkham
Craco is een spookdorpje in de Italiaanse provincie Matera, in de zuidelijke regio Basilicata. De reden dat de inwoners er wegvluchtten was te wijten aan terugkerende aardverschuivingen. Nu is Craco een plek die erg in trek is bij toeristen en filmmakers. In 2010 werd het dorpje toegevoegd aan de World Monuments Watch List van de Amerikaanse vzw World Monuments Fund. © Paolo Dari
Ooit was Croix Rouge het terminus station voor de Parijse metrolijn 10, maar dat heeft niet lang mogen duren. Het werd gebouwd in 1923, maar was slechts in gebruik tot 1939 tot Frankrijk meevocht in de Tweede Wereldoorlog. Toen de oorlog voorbij was, werd het station nooit meer heropend omdat het te dicht bij het Sèvers-Babylone station lag. Wie goed zoekt, kan de vergeten plek wel nog bezoeken, die nu vooral graffitispuiters inspiratie geven. © Martin Gautron
Het kasteel van Noisy in ons Dinant werd gebouwd in 1866 door de Engelse architect Edward Milner voor de familie Liedekerke-De Beaufort. Ze hadden hun voormalige woonst, het kasteel van Vêves, verlaten tijdens de Franse Revolutie. Het kasteel werd tijdens de Tweede Wereldoorlog bezet door de nazi’s en in 1950 kreeg het stulpje pas zijn huidige naam. De NMBS nam het toen ook over en gebruikte als weeshuis en vakantiekamp voor zieke kinderen tot de jaren 1970. © Marcel van de Gender
Fun Park Fyn in het Deense Aarup was ooit een plek van familiaal jolijt in de jaren ’80. Maar sinds 2006, toen de eigenaars failliet gingen, bleef er nog maar weinig plezier over. In de toekomst zou het pretpark misschien opnieuw tot leven komen dankzij nieuwe investeerders. Tot die tijd is het turen naar de vergeten glijbanen en draaimolens. © Gert Lavsen
Kirby Hall in het Engelse Gretton was ooit in handen van Sir Christopher Hatton, Lord Chancellor en Queen Elisabeth I. Nu is het vooral een achtergelaten stukje Franse architectuur. De bouw ervan begon in 1570 in Gretton, in de buurt van Leicester en duurde enkele decennia. Tegenwoordig zijn de meeste kamers hun plafond kwijt, enkel de Grote Kamer en enkele ‘state rooms’ zijn nog relatief intact gebleven. © Mervyn
Oradour-sur-Glane, een Frans stadje dicht bij Limoges, staat in de geschiedenisboeken als de plek waar op 10 juni 1944 een bloedbad plaatsvond onder leiding van de Duitse organisatie Waffen-SS. In totaal kwamen er 190 mannen, 247 vrouwen en 205 kinderen gruwelijk om. Na de oorlog werd in de buurt een nieuw dorp gebouwd en werd Oradour-sur-Glane bewaard in zijn huidige staat als gedenkteken. © Phil Lyons
Al ooit geweten dat er een spoorweg rond Parijs ligt? Dat is de Petite Ceinture, een 32 km lange, deels verlaten en opgebroken ringspoorlijn. Gebouwd in 1852 om de Parijse terminals binnen de met muren versterkte stad te verbinden met elkaar. Het meeste van de treinverbinding is vandaag in onbruik, slechts enkele stukken zijn gerenoveerd en worden nog bereden. © Alexander J.E. Bradley
Het pretpark Pripjat in de gelijknamige stad in Oekraïne heeft geen lang bestaan gekend. De opening was voorzien op de eerste mei 1986, maar die plannen werden zwaar verstoord door de kernramp in Chernobyl op 26 april. Een dag later werd het park enkele uren geopend om de mensen in de stad te entertainen voor ook Pripjat zelf volledig geëvacueerd moest worden. Vandaag is het park, en dan vooral het reuzenrad, een symbool voor de kernramp van toen. © Ruben Solaz
Pyramiden is een Russische mijnbouwplaats op het eiland Spitsbergen. De plek dankt zijn naam aan de geometrische vorm van de gelijknamige berg, aan de voet waarvan deze plaats ligt. In 1998 werd het achtergelaten door de Russen, maar die plannen om de plek terug te openen en te moderniseren voor toeristische doeleinden. Wie wil, kan de plek nu al begeleid bezoeken. © Kasia Podgórni
Niet alle verlaten plekken werden jaren geleden gebouwd. Door de bankencrisis in 2008 moest ook de Spaanse vastgoedmarkt een bittere pil doorslikken. Daar is Residencial Francisco Hernando in het Spaanse Seseña, ten zuiden van Madrid, helaas het bewijs van. Het project ter waarde van 9 miljard dollar met zo’n 13.500 appartementen heeft nooit veel inwoners gehad. Maar nu is er helemaal geen mens meer te bespeuren. © Wikimedia Commons
Spreepark opende in 1969 als Kulturpark Plänterwald en nam zo’n 29,5 hectare in beslag in het noorden van het Berlijnse stadsdistrict Plänterwald, naast de Spree. Het was het enige pretpark in de DDR en ook het enige park in zowel Oost- als West-Berlijn. Op 18 januari 2002 liet de eigenaar 6 attracties overbrengen naar Lima in Peru, zogezegd voor reparatie. Maar sinds dat jaar opende het park niet meer voor bezoekers en werd het in augustus failliet verklaard. Een schuldenberg van 11 miljoen euro en vervallen attracties is het enige wat nog rest. © Dave Land
Tyneham, gelegen op het Engelse schiereiland Isle of Purback, werd een spookstad omdat de overheid er een schietterrein van wou maken tijdens de Tweede Wereldoorlog. 252 mensen moesten hun huis verlaten. Vandaag de dag wordt het stadje nog altijd gebruikt als oefenterrein voor het Britse leger. Je kan het gebied te voet bezoeken. © Darrell Raw
De Tunnel van Liefde vind je in Klevan, Ukraïne. Concreet is dit een drie kilometer lange spoorlijn die leidt naar een vezelplaatfabriek. Drie keer per dag rijdt er nog steeds een trein langs die hout levert aan het fabriek. Weinig romantisch zou je denken, totdat je de groene corridor tegenkomt die veel verliefde koppels aantrekt. Er wordt zelfs gezegd dat als jij en je geliefde er een wens doen, die zal uitkomen. © Olga Radzikh
Dit is Varosha, een wijk in de stad Famagusta op het noordelijk deel van Cyprus. Vóór de stad werd bezet door Turkije in 1974 was het een moderne, bruisende, toeristische badplaats. Veel inwoners hielden het voor bekeken na de invasie waardoor de plek er nu troosteloos en verlaten blij ligt. © Yilmaz Cezaroğlu
Laat een bericht achter