Stadswandeling door Koblenz in 7 verrassende stops

Stadswandeling door Koblenz: flaneren langs grandeur van weleer

Deze stadswandeling door Koblenz start aan mijn hotel, het Four Points by Sheraton, in de buurt van het station. Aan de Markenbildchenweg noteer ik enkele prachtige gevels van burgerlijke woonhuizen, gebouwd rond 1904. Ze hebben de Tweede Wereldoorlog goed doorstaan en geven blijk van de grandeur die Koblenz destijds kende. Helaas staat er ook heel wat nieuwbouw tussen uit de jaren 1950–1970, waardoor het straatbeeld iets minder harmonieus overkomt. De bebouwing symboliseert tevens de zuidelijke uitbreiding van de stad, die zo rond 1890 begon. Toen werd de Pruisische vestingmuur opengesteld. Ze was immers niet langer functioneel.

Groene oase langs de Rijn: keizerin Augusta’s geschenk

Mijn stadswandeling door Koblenz voert verder in de richting van de Kaiserin-Augusta-Anlagen , waar het monument van keizerin Augusta op de Rijn uitkijkt. Dit standbeeld werd na haar overlijden, rond 1870 opgericht door de inwoners, ter ere van de keizerin, die veel voor de stad betekend heeft. Zij bracht immers een deel van haar hofleven uit Potsdam mee naar Koblenz en gaf de Pruisische tuinarchitect Peter Josef Lenné de opdracht om parken aan te leggen. Hierdoor werd Koblenz groener en aantrekkelijker.

Voor haar dochter liet Augusta ook de Luisentempel bouwen, oorspronkelijk als onderdeel van een speelplaats. Het tempeltje werd later stroomafwaarts verplaatst. Vanaf de huidige locatie heb je een prachtig uitzicht op Pfaffendorf, dat door zijn ligging tegen de Rijnhelling wel eens het Rijnse Nice wordt genoemd.

De Rhein-Mosel-Halle: modern congrescentrum

Via de Kaiserin-Augusta-Anlagen kom ik bij de Rhein-Mosel-Halle , het moderne congres- en conferentiecentrum van de stad. Oorspronkelijk gebouwd rond de jaren 1960 , werd het complex in 2012 volledig gerenoveerd en biedt het centrum plaats aan tot 5000 bezoekers. Een evenementen-locatie die vrij gewild is in de regio.

Wandelen door Koblenz Neustadt

Ik wandel verder door de Neustadt naar het Josef Görresplein. Hier staat de historische fontein uit 1992, een geschenk van de deelstaat Rijnland-Palts ter gelegenheid van de 2.000ste stadsverjaardag van Koblenz. De fontein toont de diverse tijdperken van de stad, vanaf de Romeinse stichting tot nu. Wie goed kijkt, ziet al een Romeins wijnschip, geen toeval voor deze wijnstad.

Culinaire stops: karamel, ijs en bier

In één van de vele winkelstraatjes onderbreek ik mijn standswandeling door Koblenz. In de Firmungstrasse / Rheinstrasse worden mijn zintuigen wel degelijk geprikkeld door de karamelmanufaktuur Fräulein Diehl. Jenny Krause zorgt er voor handgemaakte zachte karamel in tal van smaken. Tussendoor merk ik in de Jesuitengasse het authentieke pijpenwinkel ‘Jürgen Wilde Pipe House’ op, waar je zelfs lege sigarendozen in de uitverkoop vindt. En iets verderop in de Braugasse wacht Eislabor eGeLoSla , waar Claudio Zanette met de allerbeste ingrediënten dagelijks vers Italiaans ijs draait.

Dus, je raadt het al, tijd voor een tweede stop van deze stadswandeling door Koblenz. Hier geen hoorntjes, maar op maat gespateld in een bekertje. Van al dat lekkers krijgt een mens behoorlijk dorst. Een bruine kroeg biedt uitkomst. Het Altes Brauhaus in de Braugasse zet de traditie van het Königsbacher bier voort. Overdag trefpunt voor toeristen, elke zaterdagavond vanaf 22 uur gaan de stoelen aan de kant, wordt er zand op de vloer gestrooid en nodigt popmuziek uit ten dans.

De Liebfrauenkirche en de mythe van de ‘Augenroller’

Ik passeer de Liebfrauenkirche, die zo’n 9 meter boven het niveau van de Moezel staat richting de Florinsmarkt. Interessant is dat de twee buitenste torens van de pastorie op Romeinse torenfundamenten zijn gebouwd. Dit blijkt één van de weinige zichtbare Romeinse resten te zijn in Koblenz. Intussen volgt de zogenoemde ‘Augenroller’ mij in het voormalige koop- en danshuis. De legende gaat dat hier de ‘Roverridder van Kobern’ zou zijn onthoofd. Maar een andere plausibele uitleg is dat het een wachter was die bij gevaar de bevolking waarschuwde.

Het Secret Chocolate Lab: van cacaoboon tot reep

Dat brengt mij bij de enigszins verstopte chocoladefabriek Cahua , waar men volgens het ‘Bean-to-Bar’ principe werkt. Het winkeltje telt amper vier zitplaatsen aan het raam. Er wordt hoogwaardige chocolade ontwikkeld met cacaobonen uit Costa Rica, Peru en sinds kort ook uit Thailand. Franka en Lucienne importeren zelf exclusief en geven de boeren een eerlijke prijs. De tasting pleit voor Costa Rica, ook al heeft de Thaise chocolade een gehalte van 70 procent.

Cruisen op Rijn en Moezel

Langs de Moezelpromenade, die voor de Deutsche Bundes Garten Schau (BUGA) ingrijpend werd heringericht, kom ik bij de haven van Koblenz-Touristik. Hier leggen jaarlijks meer dan 1.400 hotelschepen aan. Inclusief de Rijnkades zijn het er meer dan 3.000 per jaar. Als je weet dat gemiddeld elke cruisetoerist zo’n 35 euro spendeert in de stad, is dat een belangrijk economisch voordeel.

St. Castor: een plek vol geschiedenis

Onderweg naar Deutsches Eck passeer ik de Basilica St. Castor , gebouwd op de fundamenten van een Romeinse tempel, die zelf waarschijnlijk op een Keltische cultusplaats stond. Een bijzondere plek dus. Het toont aan dat de mens door de eeuwen heen telkens dezelfde locatie gebruikte en herbouwde. Een tip voor vandaag, waar alle steden volgebouwd worden.

Moderne Franse kunst in het Ludwigmuseum

Tot slot bezoek ik in de buurt van Am Deutsches Eck het Ludwigmuseum in het Deutschherenhaus. Het maakt deel uit van de twaalf Ludwigmusea , gesticht door het echtpaar Peter en Irene Ludwig. Je kunt er, verspreid over vier etages , terecht voor Franse naoorlogse kunst. Denk aan Picasso, Poirier, Dubuffet en vele anderen. Bij mijn bezoek liep er een intrigerende wisseltentoonstelling rond Erwin Wortelkamp en vanaf september verwacht men er Erwin Wurm. Ook de moeite waard, hoe kan het anders, een reeks aquarellen uit Oekraïne.

Deinhard Sekt: de terugkeer van de bubbels

Mijn stadswandeling door Koblenz loopt ten einde en op mijn terugweg naar het hotel passeer ik Deinhard, bekend voor zijn mousserende wijn. En goed voor 1 hectare ondergrondse flessenopslag. Er was nog productie tot eind jaren ’90 van vorige eeuw. Deinhard ging over naar Freixenet en later naar Henkel.  Intussen hebben enkele dames het patrimonium omgedoopt tot museum. Ik volg de rondleiding en geniet van droge Rieslingbubbels. Want, wat blijkt, na 180 jaar wordt het verhaal nu herschreven door David en Philip in de kelders van Deinhard’s Hotel te Bernkastel-Kues.

PRAKTISCHE INFO
Algemeen
Toerisme Koblenz | Website: visit-koblenz.de
Toerisme Rijnland-Palts | Website: rlp-tourismus.com/nl
Toerisme Duitsland | Website: germany.travel/en/campaign/dichtbij/home.html
Overnachten
Hotel Four Points by Sheraton | Website: mariott.com
Eten en drinken
Karamel Diehl | Website: frldiehl.de
IJslabor | Website: egelosia.de
Altes Brauhaus | Website: altesbrauhaus-koblenz.de
Cahua Chocolate Lab | Website: cahua.de
Bezienswaardigheden in Koblenz
Ludwig Museum | Website: ludwigmuseum.org
Deinhard (Sekt Museum) | Website: sekt-museum.de