24 ’s werelds knapste metrostations

In een vreemde stad bereik je het makkelijkste je doel met de metro. Sommigen landen slagen er zelfs in om van een metrostation een bezienswaardigheid op zich te maken. Rusland is de absolute koploper, maar Zweden en Taiwan kunnen er ook wat van. Wachten was nog nooit zo leuk!

Avtovo Station in Sint-Petersburg, Rusland: dit station werd op 15 november 1955 geopend als zuidelijk eindpunt van het eerste metrotracé in de stad. Het thema van de inrichting is de verdediging van Leningrad. Dat merk je niet alleen aan de spreuken tegen de muren, maar ook de prestigieuze aankleding. Van de 46 perronzuilen zijn er 30 bekleed met wit marmer en 16 met glas compleet met decoratief reliëf. Verlichtingselementen en hekwerk zijn versierd met lauwerkransen. © Ingrid Krogius

Central Park Station in Kaohsiung, Taiwan: genoemd naar het gelijknamige park in de buurt en ontworpen door de Britse architect Richard Rogers. Paars is de begeleidende kleur langsheen de grasvlaktes met gele windmolentjes in de vorm van zonnebloemen. © Wikimedia Commons

Khalid Bin al Waleed Station in Dubai: een metrostation waar de Tsjechische architect Jitka Kamencová haar stempel op heeft gezet. Weelderige sculpturen met water en licht versieren het plafond, die door voorbijgangers wel eens ‘de gigantische kwallen’ worden genoemd. Het station ligt vlakbij het Burjuman Shopping Centre. © Igwe Aneke

Bockenheimer Warte Station in Frankfurt, Duitsland: dit is een van de belangrijkste transferstations in Frankfurt. Meerdere lijnen zijn ermee verbonden. De constructie van de halte begon in 1986 en breidde uit in 2001. Het station is het bezoeken waard, niet alleen omwille van z’n architectuur, maar ook om de aparte ingangen te bekijken. © Kritsada X Watchara

Szent Gellért Square Station in Boedapest, Hongarije: dit metrostation is tot op de nok bedekt met mozaïeken tegeltjes. Een werk van kunstenaar Tamás Komoróczky. Deze halte ligt het diepste op lijn 4 en is genoemd naar de patroonheilige van de stad Szent Gellért. © G. Arthur Snapshot

Zoloti Vorota Station in Kiev, Oekraïne: een van de bekendste metrostops in Kiev. Het opende als een onderdeel van de eerste Syretsko-Pecherska Lijn op 30 december 1989. Een hele resem architecten werd aangesteld om het station te construeren. Blikvangers zijn vooral grote kroonluchters met lampen in de vorm van kaarsen, de vele mozaïek, de pilaren uit witte marmer en de granieten vloer. © CK_CK

Kievskaya Station in Moskou, Rusland: een van de negen belangrijkste stations in de stad, gelegen aan de oever van de Moskva. De halte werd geopend in 1954 toen de Soviet Unie 300 jaar bondgenootschap vierden met Oekraïne en Rusland, meteen ook het thema. Het station werd ontworpen door architecten uit Kiev, wat het een erg Oekraïense invloed geeft met witgekalkte muren en rijkelijke versieringen in ivoorkleur. Enorme hanglampen geven bovendien genoeg licht om de Russisch-Oekraïense relaties te bestuderen. © Travelwithoutborders

Komsomolskaya Station in Moskou, Rusland: dit station, geopend in 1935, is een van de meest indrukwekkendste in Moskou. Het barokke gele plafond is versierd met acht mozaïekpanelen en kostbare stenen, terwijl de pilaren bestaan uit rozige kalksteen en de vloer uit graniet. © Tanatat Pongpibool

Olaias Station in Lissabon, Portugal: het doel van deze metrohalte was de binnenstad te verbinden met de Expo ’89. Architect Tomás Taveira en een team van Portugese artiesten zitten achter het ontwerp. Het station bestaat uit een hedendaags interieur compleet met dramatische kleuren en bijzondere tegelvloeren. © Alexander Dragunov

Kennington Station in Londen, Verenigd Koninkrijk: geopend en 18 december 1890 en daardoor deel van Londens eerste ondergrondse metrolijn. In vergelijking met andere stations van diezelfde lijn, heeft deze halte weinig geleden onder de tand des tijds. Het is daarom ook de enige halte die zo goed als origineel bewaard bleef. © Mark Shoesmith

Mayakovskaya Station in Moskou, Rusland: in 1938 was dit station de eerste verbinding naar het vliegveld vanaf de binnenstad. Het thema van deze halte is dan ook niet toevallig de luchtvaart van de Sovjet Unie. In de koepels tussen de perrons zie je verschillende mozaïeken met afbeeldingen van vliegtuigen. Het station dankt zijn naam aan de Russische schrijver Majakovski. © Conor MacNeill

Champ-de-Mars Station in Montréal, Canada: dit station opende op 14 oktober 1966 als onderdeel van het oorspronkelijke metronetwerk van Montréal. Nu ligt de halte op de Orange Line van het metronetwerk in Old Montreal. Dit station is vooral spectaculair wanneer de zon schijnt en de geschilderde ramen van kunstenares Marcele Ferron belicht worden. © 2012 GTH & Nathan DePetris

Westfriedhof Station in München, Duitsland: dit station heeft zowel een rustieke als een erg moderne look-and-feel. De muren zijn restanten van de versterkte tunnelwanden, eerder kleurloos en saai, maar dankzij de strakke lichtkoepels krijg je als bezoeker een veel gezelligere indruk. © Geo Messmer

Museum Station in Toronto, Verenigde Staten: oorspronkelijk had dit station hetzelfde uitzicht als de andere haltes op de Bloor-Danforth lijn: crèmekleurige rechthoekige tegels met een smallere strook blauwe exemplaren bij het plafond. Maar om de exposities in het nabijgelegen Royal Ontario Museum aantrekkelijker te maken werden de pilaren opgesmukt met beelden van oude Egyptische goden en Toltekenstrijders of veranderden ze in Dorische zuilen of pilaren uit China’s Verboden Stad. © Jason Cook

University of Naples Station in Napels, Italië: de New Yorkse ontwerper Karim Rashid ligt aan de basis van het kleurrijke interieur van dit metrostation. Omwille van de korte ligging bij de Napelse universiteit passeren hier elke dag een paar duizend mensen die van het kleurenspektakel kunnen genieten. Dit metrostation maakt samen met vier andere haltes deel uit van het project ‘Art Stations’ dat Lijn 1 in de stad wil opvrolijken met de hulp van internationale architecten. © Giorgio Galano

Arts Et Métiers Station in Parijs, Frankrijk: deze halte ligt langs de metrolijnen 3 en 11 en is vernoemd naar het nabijgelegen Conservatoire National des Arts et Métiers. Deze halte is volledig bedekt met koperplaten in Steampunkstijl, naar een ontwerp van de Belgische striptekenaar François Schuiten. © Christian Müller

Puhung Station in Pyongyang, Noord-Korea: in 1973 had Noord-Korea nood aan metrohaltes die ook als schuilkelder konden functioneren. Daarom werd Puhung Station, net zoals vele andere haltes, 110 meter onder de grond gebouwd. Om het gezelligheidsgehalte toch wat op te krikken is het station versierd met grote kroonluchters en beelden van de grote leider in mozaïek. © Stefan Schinning

Changi Airport MRT Station in Singapore: dit Mass Rapid Transit (MRT) Station opende op 8 februari 2002 en vormt de link tussen Terminal 2 en 3 van de luchthaven en maakt de verbinding met Singapore Expo, de grootste tentoonstellingshallen van het land. Elke eind van het station bestaat uit een 35 meter hoog glazen atrium zodat er zelfs op de lagere niveaus licht binnen valt. © sitaar.com

Kirovsky Zavod Station in Sint-Petersburg, Rusland: misschien niet zo majestueus als in Moskou, maar dit metrostation in Sint-Petersburg moet toch niet onderdoen. Het verdient sowieso een vermelding want deze metrohalte ligt gemiddeld het diepste onder de grond ter wereld. De naam is afgeleid van het fabriek Kirov in de buurt. Behalve grote hallen en vloeren zoals schaakborden vind je hier ook een standbeeld van Lenin. © Wikimedia Commons

Slavyansky Bulvar Station in Moskou, Rusland: de meeste metrostations in Moskou zijn een link naar de geschiedenis van de stad met verwijzingen naar Ruslands industrialisering of de Victoriaanse tijd. Op 7 september 2008 opende deze metrohalte zijn deuren, een van de nieuwste toevoegingen van het metronet. Heel modern met veel ijzer en lampen die doen denken aan Parijse metrostations in tegenstelling tot andere metrohaltes. © Tanatat Pongpibool

T-Centralen Station in Stockholm, Zweden: het hart van het metronetwerk en de enige halte waar alle drie de lijnen samenkomen. In de jaren ’50 vonden artiesten Vera Nilsson en Siri Derkert dat kunst deel moest uitmaken van het toen vernieuwde metronet. En zo geschiedde: meer dan 90 metrostations zijn gedecoreerd door 140 kunstenaars. Neem eens een kijkje in Kungsträdgården, Rådhuset en Stadion Station voor hetzelfde verbluffende effect. © Kevin Cho

Formosa Boulevard Station in Kaohsiung, Taiwan: een van de drukste stations in de stad. Dit is niet alleen de kruising tussen de rode en oranje metrolijn, maar ook de thuisbasis voor ‘The Dome of Light’: de grootste openbare kunstinstallatie ter wereld van kunstenaar Narcissus Quagliata. De installatie heeft een diameter van 30 meter, vertelt het leven van de mens op aarde en had 4 jaar tijd nodig om klaar te geraken. © Hsuan-Yu Chen

Toledo Station in Napels, Italië: geopend in september 2012 en de 16de halte op de Naples Metro Line 1. Met zijn 50 meter onder het zeeniveau is het het diepste metrostation op de lijn. Het werd gedecoreerd rond de thema’s water en licht en dat zorgt voor een prachtig schouwspel terwijl je wacht. © Stefano Montagner

Bayview Station in Toronto, Canada: een de meest recente toevoegingen aan het metronetwerk want het opende in 2012. Wie door het station loopt, komt de trompe-l’oeil kunstinstallatie tegen van kunstenares Panya Clark Espinal. 24 handgeschilderde beelden versieren het metrostation die gezien vanaf de juiste plek realistisch aandoen, maar vanuit andere hoeken eerder abstract zijn. © Nathan Ng

Avtovo Station in Sint-Petersburg, Rusland: dit station werd op 15 november 1955 geopend als zuidelijk eindpunt van het eerste metrotracé in de stad. Het thema van de inrichting is de verdediging van Leningrad. Dat merk je niet alleen aan de spreuken tegen de muren, maar ook de prestigieuze aankleding. Van de 46 perronzuilen zijn er 30 bekleed met wit marmer en 16 met glas compleet met decoratief reliëf. Verlichtingselementen en hekwerk zijn versierd met lauwerkransen. © Ingrid Krogius Central Park Station in Kaohsiung, Taiwan: genoemd naar het gelijknamige park in de buurt en ontworpen door de Britse architect Richard Rogers. Paars is de begeleidende kleur langsheen de grasvlaktes met gele windmolentjes in de vorm van zonnebloemen. © Wikimedia Commons Khalid Bin al Waleed Station in Dubai: een metrostation waar de Tsjechische architect Jitka Kamencová haar stempel op heeft gezet. Weelderige sculpturen met water en licht versieren het plafond, die door voorbijgangers wel eens ‘de gigantische kwallen’ worden genoemd. Het station ligt vlakbij het Burjuman Shopping Centre. © Igwe Aneke Bockenheimer Warte Station in Frankfurt, Duitsland: dit is een van de belangrijkste transferstations in Frankfurt. Meerdere lijnen zijn ermee verbonden. De constructie van de halte begon in 1986 en breidde uit in 2001. Het station is het bezoeken waard, niet alleen omwille van z’n architectuur, maar ook om de aparte ingangen te bekijken. © Kritsada X Watchara Szent Gellért Square Station in Boedapest, Hongarije: dit metrostation is tot op de nok bedekt met mozaïeken tegeltjes. Een werk van kunstenaar Tamás Komoróczky. Deze halte ligt het diepste op lijn 4 en is genoemd naar de patroonheilige van de stad Szent Gellért. © G. Arthur Snapshot Zoloti Vorota Station in Kiev, Oekraïne: een van de bekendste metrostops in Kiev. Het opende als een onderdeel van de eerste Syretsko-Pecherska Lijn op 30 december 1989. Een hele resem architecten werd aangesteld om het station te construeren. Blikvangers zijn vooral grote kroonluchters met lampen in de vorm van kaarsen, de vele mozaïek, de pilaren uit witte marmer en de granieten vloer. © CK_CK Kievskaya Station in Moskou, Rusland: een van de negen belangrijkste stations in de stad, gelegen aan de oever van de Moskva. De halte werd geopend in 1954 toen de Soviet Unie 300 jaar bondgenootschap vierden met Oekraïne en Rusland, meteen ook het thema. Het station werd ontworpen door architecten uit Kiev, wat het een erg Oekraïense invloed geeft met witgekalkte muren en rijkelijke versieringen in ivoorkleur. Enorme hanglampen geven bovendien genoeg licht om de Russisch-Oekraïense relaties te bestuderen. © Travelwithoutborders Komsomolskaya Station in Moskou, Rusland: dit station, geopend in 1935, is een van de meest indrukwekkendste in Moskou. Het barokke gele plafond is versierd met acht mozaïekpanelen en kostbare stenen, terwijl de pilaren bestaan uit rozige kalksteen en de vloer uit graniet. © Tanatat Pongpibool Olaias Station in Lissabon, Portugal: het doel van deze metrohalte was de binnenstad te verbinden met de Expo ’89. Architect Tomás Taveira en een team van Portugese artiesten zitten achter het ontwerp. Het station bestaat uit een hedendaags interieur compleet met dramatische kleuren en bijzondere tegelvloeren. © Alexander Dragunov Kennington Station in Londen, Verenigd Koninkrijk: geopend en 18 december 1890 en daardoor deel van Londens eerste ondergrondse metrolijn. In vergelijking met andere stations van diezelfde lijn, heeft deze halte weinig geleden onder de tand des tijds. Het is daarom ook de enige halte die zo goed als origineel bewaard bleef. © Mark Shoesmith Mayakovskaya Station in Moskou, Rusland: in 1938 was dit station de eerste verbinding naar het vliegveld vanaf de binnenstad. Het thema van deze halte is dan ook niet toevallig de luchtvaart van de Sovjet Unie. In de koepels tussen de perrons zie je verschillende mozaïeken met afbeeldingen van vliegtuigen. Het station dankt zijn naam aan de Russische schrijver Majakovski. © Conor MacNeill Champ-de-Mars Station in Montréal, Canada: dit station opende op 14 oktober 1966 als onderdeel van het oorspronkelijke metronetwerk van Montréal. Nu ligt de halte op de Orange Line van het metronetwerk in Old Montreal. Dit station is vooral spectaculair wanneer de zon schijnt en de geschilderde ramen van kunstenares Marcele Ferron belicht worden. © 2012 GTH & Nathan DePetris Westfriedhof Station in München, Duitsland: dit station heeft zowel een rustieke als een erg moderne look-and-feel. De muren zijn restanten van de versterkte tunnelwanden, eerder kleurloos en saai, maar dankzij de strakke lichtkoepels krijg je als bezoeker een veel gezelligere indruk. © Geo Messmer Museum Station in Toronto, Verenigde Staten: oorspronkelijk had dit station hetzelfde uitzicht als de andere haltes op de Bloor-Danforth lijn: crèmekleurige rechthoekige tegels met een smallere strook blauwe exemplaren bij het plafond. Maar om de exposities in het nabijgelegen Royal Ontario Museum aantrekkelijker te maken werden de pilaren opgesmukt met beelden van oude Egyptische goden en Toltekenstrijders of veranderden ze in Dorische zuilen of pilaren uit China’s Verboden Stad. © Jason Cook University of Naples Station in Napels, Italië: de New Yorkse ontwerper Karim Rashid ligt aan de basis van het kleurrijke interieur van dit metrostation. Omwille van de korte ligging bij de Napelse universiteit passeren hier elke dag een paar duizend mensen die van het kleurenspektakel kunnen genieten. Dit metrostation maakt samen met vier andere haltes deel uit van het project ‘Art Stations’ dat Lijn 1 in de stad wil opvrolijken met de hulp van internationale architecten. © Giorgio Galano Arts Et Métiers Station in Parijs, Frankrijk: deze halte ligt langs de metrolijnen 3 en 11 en is vernoemd naar het nabijgelegen Conservatoire National des Arts et Métiers. Deze halte is volledig bedekt met koperplaten in Steampunkstijl, naar een ontwerp van de Belgische striptekenaar François Schuiten. © Christian Müller Puhung Station in Pyongyang, Noord-Korea: in 1973 had Noord-Korea nood aan metrohaltes die ook als schuilkelder konden functioneren. Daarom werd Puhung Station, net zoals vele andere haltes, 110 meter onder de grond gebouwd. Om het gezelligheidsgehalte toch wat op te krikken is het station versierd met grote kroonluchters en beelden van de grote leider in mozaïek. © Stefan Schinning Changi Airport MRT Station in Singapore: dit Mass Rapid Transit (MRT) Station opende op 8 februari 2002 en vormt de link tussen Terminal 2 en 3 van de luchthaven en maakt de verbinding met Singapore Expo, de grootste tentoonstellingshallen van het land. Elke eind van het station bestaat uit een 35 meter hoog glazen atrium zodat er zelfs op de lagere niveaus licht binnen valt. © sitaar.com Kirovsky Zavod Station in Sint-Petersburg, Rusland: misschien niet zo majestueus als in Moskou, maar dit metrostation in Sint-Petersburg moet toch niet onderdoen. Het verdient sowieso een vermelding want deze metrohalte ligt gemiddeld het diepste onder de grond ter wereld. De naam is afgeleid van het fabriek Kirov in de buurt. Behalve grote hallen en vloeren zoals schaakborden vind je hier ook een standbeeld van Lenin. © Wikimedia Commons Slavyansky Bulvar Station in Moskou, Rusland: de meeste metrostations in Moskou zijn een link naar de geschiedenis van de stad met verwijzingen naar Ruslands industrialisering of de Victoriaanse tijd. Op 7 september 2008 opende deze metrohalte zijn deuren, een van de nieuwste toevoegingen van het metronet. Heel modern met veel ijzer en lampen die doen denken aan Parijse metrostations in tegenstelling tot andere metrohaltes. © Tanatat Pongpibool T-Centralen Station in Stockholm, Zweden: het hart van het metronetwerk en de enige halte waar alle drie de lijnen samenkomen. In de jaren ’50 vonden artiesten Vera Nilsson en Siri Derkert dat kunst deel moest uitmaken van het toen vernieuwde metronet. En zo geschiedde: meer dan 90 metrostations zijn gedecoreerd door 140 kunstenaars. Neem eens een kijkje in Kungsträdgården, Rådhuset en Stadion Station voor hetzelfde verbluffende effect. © Kevin Cho Formosa Boulevard Station in Kaohsiung, Taiwan: een van de drukste stations in de stad. Dit is niet alleen de kruising tussen de rode en oranje metrolijn, maar ook de thuisbasis voor ‘The Dome of Light’: de grootste openbare kunstinstallatie ter wereld van kunstenaar Narcissus Quagliata. De installatie heeft een diameter van 30 meter, vertelt het leven van de mens op aarde en had 4 jaar tijd nodig om klaar te geraken. © Hsuan-Yu Chen Toledo Station in Napels, Italië: geopend in september 2012 en de 16de halte op de Naples Metro Line 1. Met zijn 50 meter onder het zeeniveau is het het diepste metrostation op de lijn. Het werd gedecoreerd rond de thema’s water en licht en dat zorgt voor een prachtig schouwspel terwijl je wacht. © Stefano Montagner Bayview Station in Toronto, Canada: een de meest recente toevoegingen aan het metronetwerk want het opende in 2012. Wie door het station loopt, komt de trompe-l’oeil kunstinstallatie tegen van kunstenares Panya Clark Espinal. 24 handgeschilderde beelden versieren het metrostation die gezien vanaf de juiste plek realistisch aandoen, maar vanuit andere hoeken eerder abstract zijn. © Nathan Ng

Over deze auteur

Met Reisreporter willen we jou inspireren om te reizen buiten gekende paden. Maak van je vakantie een unieke tijdsbesteding! We zetten je graag aan om uit je comfortzone te stappen en zo de strafste verhalen te ontdekken!

Gerelateerde berichten

Laat een bericht achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *